Orpheus | Yunan Mitolojisi

Flood'un Yayınlandığı Tarih:18 Temmuz 2018 @ 08:43

Orphesu yeryüzündeki en yetenekli müzisyendi. Lirini çalmaya başladığında yalnızca insanlar değil, vahşi yaratıklar dahi aşk ile dinlemeye koyulurlardı. Onun için ise aşkın adı Eurydike’ydi. Birgün tüm cesaretini topladı ve ona evlenme teklif etti.

• Eurydike sevinç gözyaşları eşliğinde kabul etti. Evlendiler. Önlerinde uzun ve mutlu bir ömür olduğunu düşünüyorlardı. Oysa evliliklerinin ikinci günü, el ele ormanda dolaşırlarken kötü kaderleriyle yüzleştiler. Zehirli bir yılan Eurydike’yi ayak bileğinden ısırdı.

• Eurydike oracıkta, aşkının kollarında son nefesini verdi. Çiçeği burnunda kocasını teskin edilmesi imkansız bir acıyla baş başa bırakarak ölüler dünyasına gitti. Orpheus aradan günler geçmesine karşın bu durumu kabullenemiyor, karısının mezarı başından ayrılmıyordu.

• Aylar sonra birden kararlı bir şekilde yola koyuldu Orpheus. Bütün gün ve gece yürüyerek daha önce rastladığı bir su perisinin olduğu mağaraya geldi. Peri onu tanımıştı. Ondan bir şarkı istedi. Orpheus acısını anlatan hüzünlü bir şarkı söyledi. Peri gözyaşlarına boğuldu.

• Periye yeraltı dünyasına gitmesi gerektiğini söyledi. Şarkının etkisindeki peri mağaranın derinliklerinde bir deliği işaret etti. Orpheus o delikten geçti ve yeraltı dünyasına indi. Orada bir göl ve gölde sandalıyla ölüleri karşıya geçiren Kharon adlı sandalcı vardı.

• Yeraltı dünyasına inen ölüler karşıya geçmek için ellerindeki bozuklukları Kharon’a veriyorlardı. Orpheus yaklaşınca “Sen ölü değilsin, seni geçiremem karşıya” diyerek reddetti. Orpheus lirini çıkardı ve hüzünlü şarkısına devam etti. Duygusuz ölüler dahi etkilendi şarkıdan.

• Herkes yol açtı, gözyaşlarını silen Kharon da müsaade etti ve Orpheus sandala bindi. Karşı tarafa geçtiğinde devasa bir çift kapı onu karşıladı. Sandaldan adımını atar atmaz ise o kapıların önünde 3 kafalı köpek tüm azametiyle belirdi. Bu Hades’in köpeği Kerberos’tu.

• Orpheus yine Eurydike’ye yazdığı şarkıyı söylemeye başladı. Vahşi köpek önce sakinleşti, sonra öfke dolu altı gözünden yaşlar dökmeye başladı. Kapının önünden çekildi, Orpheus Hades’in sarayına girdi. Bir müddet aradıktan sonra tahtlarında oturan Hades ve Persephone’u buldu.

• Hades “Zamanından önce seni buraya getiren nedir Orpheus?” dedi “Zamanından önce benden alınan karımı götürmeye geldim” diye cevapladı Orpheus. “Bu mümkün değil, buraya giren dışarı çıkamaz” Orpheus lirine sarıldı ve karısını almadan gitmeyeceğine dair şarkılar söyledi.

• Hiç durmadan şarkısına devam ediyordu. Onu yolundan çeviremeyeceğini anlayan Hades, Persephone’un da ricasıyla, Eurydike için bir istisna yapabileceğini söyledi. Ama bir şartla: Yeryüzüne çıkıncaya dek dönüp arkasına, Eurydike’ye bakmayacaktı. Orpheus bu şartı kabul etti.

• Nöbetçiler Eurydike’yi getirdiler. Hades ve Persephone’a minnetini sunan Orpheus hızla oradan uzaklaştı. Kharon onları bekliyordu. Arkasına bakamadığı için Eurydike’nin binip binmediğini Kharon’un işaretiyle anladı. Karşı tarafa geçtikten sonra hızla yukarıya tırmandılar.

• Ara sıra yavaşlıyor, Eurydike’nin takip edebildiğinden emin olmaya çalışıyordu. Nihayetinde yolun sonuna geldiler. Küçücük bir delikten gün ışığı yollarını aydınlatmaya başladı. Orpheus işte o an hayatının en büyük hatasını yaptı. Heyecanına yenik düşüp geri döndü.

• İşte o an Eurydike, geldikleri yoldan aşağı doğru kaymaya başladı. Kendini öne atıp Orpheus’a tutunmaya çalıştıysa da görünmez güçler buna engel oldu, onu hızla uzaklaştırdılar. Orpheus’un son gördüğü şey çaresizlik içinde ona bakan karısının solgun gözleri oldu…