Suriye'de ve Irak'ta Kurulacak bir Kürt Devleti Yaşayabilir mi? Kaynakları Nelerdir?

PKK Suriyede peşmerge de Irak’ta devlet kurdu. Peki bunlar yaşayabilir mi? İmkan ve kaynakları nelerdir?Bu flood’da bunlara cevap arayacağız.

Şunu iyi bilmek lazım: Bize yıllar yılı kuş uçmaz kervan geçmez çöller olarak öğretilen bu araziler gayet verimli tarım alanlarıdır.
Suriye’nin kuzeyi Fırat üzerindeki büyük barajların yardımıyla sulanır. Ayrıca Habur suyunun bir kolu da Haseke’yi diklemesine keser.
Buralardaki su kaynakları etkin kullanıldığı, tarım modernleştirildiği vakit Rojava’nın yiyecek meyve sebzesini karşıladığı gibi ihraç edecek kadar fazla da verir. Savaştan önce Fırat havzasından incir, hurma ve zeytin fışkırırdı. Savaş yüzünden üretim bugün düşük.
Peki bunları niye anlatıyorum? Bir devletin tutunabilmesi için halka yeterli gıdayı sağlaması gerekir. Gıda da tarım ve hayvancılıkla olur.
Gelelim Irak kuzeyine.Burası da Dicle nehri sayesinde oldukça bereketlidir. Dicle, Türkiye doğu ve güneydoğusu ile Kuzey Irak dağlarından kopardığı verimli toprağı arazinin düzleşip akış hızının azaldığı Musul ve Kerkük civarına taşır. Bu yüzden buralar birinci sınıf tarım arazisidir. Tabii Dicle Irak’ın aşağı kesimlerini de sular ama oralar bizim konumuz değil.
Kuzey Irak yönetimi de referandum sayesinde ele geçirmeye çalıştığı bu alanlarda yapacağı üretimle halkı sıkıntı çekmeden besleyebilir.
Burdan şunu anlıyoruz: Ne Suriye’de, ne de Irak’ta Kürtler’i açlıkla terbiye edebilirsiniz. Çünkü yiyeceklerini kendileri üretebilirler.
Tarım bu işin ilk ayağıydı. Peki enerji? Suriye PKK’sının şu an elinde tuttuğu alan Suriye petrollerinin %20’lik bir kısmını içine alıyor.
Amerikan hava desteği ile Deyr Ez Zor doğusunda yaptıkları harekat başarıya ulaşır, hele hele Ömer petrol sahası ellerine geçerse bu oran %50’ye yaklaşacak. Ayrıca elektrik üretimi konusunda da PKK Fırat üzerindeki 3 barajı elinde tutuyor: Tişrin, Tabka, BAAS.
Tişrin pek büyük sayılmaz. BAAS da öyle. Ama Tabka kapasite açısından Atatürk barajından sonra gelir. Anlayın PKK neleri elinde tutuyor.
Bu teknik bilgileri vermem sizleri sıkabilir. Lakin durumu ve Kürtler’in elindeki kaynakları anlamak için bunlara ihtiyacınız var.
Kuzey Irak’a gelirsek… Petrol tam kapasite işletildiği zaman -Kerkük dahil- günde 1 milyon varil gibi bir üretim ortaya çıkıyor.
Tabii yüksek teknoloji de lazım. İlkel yöntemlerle olmaz. Barzani kontrolündeki bölge, petrol açısından Rojava’dan yüzlerce kat daha zengin.
Yeni kurulan devletler, hele hele etrafları düşman ile doluysa ne yapar? Güçlü bir orduyu sürekli hazır halde besler.
Güçlü ve kalabalık ordu kurmak, ona maaş vermek, araç bakımını yapıp onu sürekli beslemek kolay bir şey değildir.
Bilgisayar oyununda altın verip asker basmaya benzemez. Bu işler çok para ister. Kürtler için de bu böyledir.
İşte burada petrol ortaya çıkıyor. Petrol her ne kadar alternatifleri olsa da en çok tüketilen enerji kaynağı.
Barzani eğer elindeki petrolü paraya çevirmeyi başarırsa, ki yıllardır bunu yapıyor, kendini koruyacak bir orduyu rahatlıkla kurabilir.
Yıllık 365 milyon varil üretim diyoruz. Kaba bir hesapla varil başına 50 dolar yapar ki bu da 18.25 milyar dolar demek.
Toplasan 10 milyonluk Kürt devleti için deli para.
Fakat burada Kürtler’in bir dezavantajı var. Bütün avantajlarını silip götürecek kadar büyük bir handikap. Yani izole olmuşluk.
Kürtler’in kendilerine ülke olarak seçtikleri yerin etrafı düşman ülkeler ve yalçın dağlarla çevrili. Denize çıkışları da yok.
Kürtler bu kadar petrolü dünya pazarına çıkaramazsa bütün hayalleri suya düşer. Ancak yiyecek ekmek ve meyve sebze ile yakıt üretebilirler.
Takdir edersiniz ki bunlar bağımsızlık hülyasına terstir. O halde Kürtler’in yaşamak için kendilerini dış dünyaya bağlayacak bir koridora ihtiyaçları var. Alternatiflere bakalım: İran ezelden beri Kürt hareketine düşman. Elinden gelse hepsini keser, geçtik.
Irak: Yüzbinlerce İrancı Şii milisin olduğu bu ülke de Kürt hareketine daha farklı bakmıyor. Ellerinden bir şey de gelmez tek başlarına.
Ama Kürtler’i dışarı bağlayacak bir koridor da değiller. Suriye: Suriye İran’ın birinci müttefiki ve Kürtler’e kimlik kartı bile vermeyen Arap Nasyonal Sosyalizmi diye tabir edebileceğimiz bir ülke. BAAS yav he he demokrasi der ama Ortadoğu’da işlerin totaliterlikle yürüdüğünü ve demokrasinin doğuya lüks olduğunu bizim Kemalistler’den daha iyi bilir ve ona göre davranır.
Kürtler ve PKK ile düşman, Rojava’yı ise kendi toprağı sayıp vakti gelince geri alacağını söylüyor. Şu anda Kürtler’le açıktan savaş veren tek ülke Suriye ve BAAS rejimi. Bir yandan uçakla Kürt vurup, diğer yandan devletin kilit kademelerini Kürtler’e vermiyorlar.
Bu yüzden bu alternatif de gitti. Geriye bir tek Türkiye kaldı ki dananın kuyruğu da burada kopuyor. Burdan sonra yazılanları iyi okuyun…
Barzani taa Özal zamanından beri Türkiye ile gayet iyi ilişkilere sahip. Amerika Saddam’ı ambargoyla terbiye ederken Özal Yumurtalık Limanı’na gelen petrol boru hattını kapatmıştı. Saddam gittikten beri bu boru hattı açık ve paralar Kürtler’e gidiyor.
Türkiye bir miktar komisyon alıyor tabii. Kuzey Irak petrolünü sadece Türkiye değil dünya satın alıyor.Fakat bunu gidip Kerkük’ten alamazsın
Önce güvenli bir dağıtım noktasına taşıman lazım. İşte burası Yumurtalık’tır. Özal bu imkanı versin diye Barzani ona “Siz bizim babamızsınız.” diyordu. Belki de öyledir. Çünkü Özal da Kürt.
Konumuza dönelim: Kürt devleti için ne lazım dedik? Ordu. Ordu için de para. Para nerde? Petrol ihracında. Petrol dışarı nerden çıkıyor? Yumurtalık Limanı, yani Türkiye’den. Demek ki Türkiye sınır kapıları ve petrol boru hattını bi kapatırsa, Kürtler mahvoldu demektir.
Hiç öyle askeri harekat, tatbikat, hava saldırısı, telsiz kapatma gibi şeylere ihtiyaç yok emin olun. Türkiye Habur’u kapatır, petrol boru hattını keserse bütün tartışmalar biter, hamaset ve kahramanlık edebiyatı son bulur. Her iki tarafta da.
Kürt bağımsızlık girişimini durdurmak için İran’ın askeri harekat dışında seçeneği yok. Türkiye’nin yapacağı tek şey şu: Vanayı çevirmek.
Tabii bunu yapamaz o başka. Neyse burda bitiriyorum, lakin eklemek istediğim son bir şey var. PKK Suriye petrolünün %20’sini kontrol ediyor dedik. Peki onlar nasıl satıyor? Petrolü göklere yükseltmiyorlar. Yarubiye sınır kapısı üzerinden tankerlerle Barzani bölgesine, Barzani bunları kendi petrolüne ekleyip Yumurtalık Limanı üzerinden dünyaya pazarlıyor. Rojava’ya da payını veriyor.

Siz Müslüman peşmerge kardeşlerim Ateist PKK ve YPG’ye karşılar diye kardeşlik türküsü söylerken gerçek bu. Benden bu kadar, epey uzun oldu. Sonuna kadar okudunuz ve eğer size bir şeyler kattıysa bu flood, retweet yapın daha çok kişi okusun. Öpürem