Lut Kavmi | İbrani Mitolojisi

-LUT- Tanrı Sodom ve Gomora’da olanları öfkeyle takip ediyordu. İki meleğini çağırdı ve her iki şehri de haritadan silmelerini buyurdu. Abraham merhamet diledi “O şehirde on doğru adam çıksa affeder misiniz?” diye sordu. Tanrı affedeceğini söyledi.

• İki melek insan kılığına girerek Sodom’a indiler. Sodom’a girer girmez şehrin erkekleri onları takip etmeye koyuldular. Lut insan kılığındaki iki meleği görür görmez onların yüreklerindeki iyiliği fark etmişti. Onları evine davet etti. İkramda bulundu.

• Sodom’un erkekleri ise evin etrafını çevirmişlerdi. Dışarıdan Lut’a sesleniyor o yabancıları kendilerine teslim etmesini istiyorlardı. “Neden istiyorsunuz?” diye sorduğunda ise “Onlarla sevişmek için!” diye azgınca bağırıyorlardı. Lut onlardan dağılmalarını istedi.

• Kalabalık daha da azgınlaştı ve kapıları pencereleri sallamaya başladı. Lut kapıdan çıktı, ardından kilitletti kapıyı ve onları sakinleştirmeye çalıştı. “Yapmayın, bu insanları kendi zevkiniz için zorlayamazsınız. Buna müsaade etmem!” dedi. “Onlar yerine seni alırız o zaman!”

• Melekler Lut’a zarar geleceğini görünce güçlerini kullandılar ve azgın kalabalığın gözlerini kör ettiler. Lut tekrar içeri girdi. İki adam melek oldukların, Sodom ve Gomora’yı yok etmekle görevlendirildiklerini söylediler. “Seni dinleyecek kaç kişi var?” diye sordular.

• “Karım, kızlarım, onların nişanlıları başka kimse yok.” dedi. “O zaman o iki adama da haber ver aileni al ve ardına bakmadan şehri terk et!” dediler. Lut müstakbel damatlarına haber verdi ama onlar bu habere inanmadılar, Lut ile de alay ettiler. Lut ailesini alıp yola çıktı.

• Melekler onları tekrar uyardı “Sakın arkanıza bakmayın, durmadan kaçın!” dediler. Lut ve kızları önde karısı biraz arkada kaçmaya başladılar. Sodom’a gökten ateş topları yağmaya başladı. Çığlıklar duyulurken Lut’un karısı meleklerin uyarısını unuttu ve ardına baktı.

• Bakar bakmaz da olduğu yerde bir tuz kayasına dönüştü. Lut ve kızları devam ettiler. Melekler sonra Gomora’yı da yerle bir ettiler. Bu iki şehir zenginlik içindeydi. Topraklarından bereket fışkırıyordu. Onları şımartan bu zenginlikti.

• Hasat mevsiminde büyük bir festival düzenlenirdi. Dionysos’un festivallerini andıran bu eğlencelere herkes pırıl çıplak katılır akıllarını kaybedinceye dek şarap içerlerdi. Sonrasında da kim olduğuna bakmaksızın birbirileriyle yatarlardı.

• Eşcinsellik sıradandı. Bu festivaller sırasında komşunun karısına kızına göz koymak ayıplanmazdı. Hatta ensest ilişkiler de yaşanır, baba kızıyla, oğul anasıyla birlikte olurdu. Şehre gelen yabancılara da erkek kadın fark etmeksizin tecavüz edilirdi.

• Yabancılara sadistçe işkence etmek bu şehirlerin halkının bir başka zevkiydi. Dünyalar güzeli bir kadını arılara yem etmişlerdi. Lut’un büyük kızını ise yaşlı bir yabancıya su verdiği için kazığa geçirdiler. Tanrı yıllar süren tüm bu sapkınlıkların hesabını sormuştu.

• Ensestten, eşcinsel ilişkiden, zorbalıktan kaçan Lut’un başına ise hiç beklemediği bir şey geldi. İki kızıyla birlikte bir mağaraya sığınmışlardı. Küçük kız büyüğüne “Tanıdığımız herkesi kaybettik, nişanlılarımız öldü, babamız da yaşlı… Soyumuz kuruyup gidecek!

• Bir şeyler yapmalıyız!” dedi. Büyüğü “Ne yapabiliriz ki?” diye sordu. Mağaranın bir kenarında duran küpteki şarabı gösterdi. “Onu babamıza içirirsek kendini bilmez, biz de onunla birlikte olur soyumuzu sürdürecek tohumu ediniriz!” dedi. Öyle de yaptılar.

• İlk gece küçük kızı, ertesi gece büyük kızı babalarıyla birlikte oldular. Babaları bunu hiç bilmedi. Onlardan doğan çocuklara Moav (babadan olma) ve Ben-Ammi (Halkımın soyu) adını verdiler. Bu soylar bugün Moablılar ve Ammonlular olarak bilinen halkların atalarıdır.

Kaynak İbrani Mitolojisi – R.Graves

Kutsal Kitap (Tekvin, Tensiye, Yeremya,