İnat Evi | İnat Kuća Hikayesi

Sarajevo’da Baščaršija’nın hemen arkasında, kütüphanenin karşı kıyısında bulunur bu ev. Adı, “İnat Kuća” yani, “İnat Evi”dir. Balkan insanının muazzam ötesi inadını simgeler. Hikâyesina kısaca değinmeden geçmek istemem…

• Ne zaman inadım öne çıksa annem tek bir şey söyler; “Tito damarın tuttu yine…” Aslında bunu, Novi Pazarlı olduğundan -Kafkasya ve Selanik kökenlidir ailesi- ya da Balkanların siyasi tarihine ilgi duyduğundan söylemez. Tek sebebi vardır; Balkan insanının inat damarını bilmesi…
• “İnat Evi”nin öyküsü 19. yüzyıl ortalarına dayanır, 1860’lara. Saraybosna’da hüküm süren Avusturya-Macaristan; postane, ulusal müze ve adliye yapar. Sıra belediye binasına gelir. Yağışlar yüzünden sık sık taşan Miljacka Nehri’nin kıyısında görkemli bir binanın yapımı planlanır.
• Ancak Avusturya-Macaristan imparatoru bu hayalinin karşısında, “Ben bu evi size yıktırmam” diyen Boşnak bir ev sahibi bulur. Boşnak ev sahibi, belediye binasının yapımına onay vermek için tek bir şart koşar; “Bu evin aynısını ‘taşı taşına’ nehrin karşısına inşa edin!”
• Avusturya-Macaristan İmparatorluğu’na bağlı görevliler, Boşnak adamın evini santimi santimine, hangi tuğlanın hangi tuğla üzerine denk geldiğine kadar bakarak, büyük titizlikle nehrin karşı kıyısına taşır. İsteği gerçekleşen ev sahibi, sonunda muradına ermiştir.

• Şimdilerde restaurant olarak kullanılan evin adı, “İnat Kuća” olarak kalmış. Evin girişindeki bir tabelada bugün bile, “Karşı taraftandım, inadımdan size evi vermedim” yazıyor. Hiçbir Balkanlı’nın, damarına basmamanız dileğiyle…

• Zihnimde hep, “Bizi yönetimsel anlamda hükümdarlığınıza almış olabilirsiniz ama evimizden edemezsiniz” alt metniyle anmışımdır bu evi… Aslında ifade ettiği anlam ‘inat’tan çok çok öte anlayacağınız 🙂 Sevgiyle kalın.