Osmanlı Devleti'nin Son Döneminde Fuhuş ve Fuhuş ile Mücadele!

Bilgiseli konumuz:” Osmanlı Devleti’nin Son Döneminde Fuhuş ve Fuhuş ile Mücadele” İlginizi çekerse okuyun… Başlayalım:

Osmanlı Devleti’nin dağılma sürecine girmesiyle birlikte toplumdaki ekonomik sıkıntılar artar, yıllarca süren savaşlar cephe gerisinde onarılması zor toplumsal ve ahlaki yıkımlara yol açarlar. Sıkıntılı zamanlar…
Başta 1854 tarihli Kırım Savaşı olmak üzere 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren meydana gelen savaşların ardından yüz binlerce insan, İstanbul’a ve Anadolu’nun değişik bölgelerine göç ederler.
Bu göç trafiğine İstanbul, Samsun, Sinop gibi şehirlerde bulunan İngiliz, Fransız ve Piyemonte’ye ait müttefik askerleri de eklenince ülkede fuhuş olabildiğince yaygınlaşmaya başlar.Osmanlı halkı aç; para ise gavurdadır…
Fuhuşun artmasıyla birlikte hükümet denetimi altında yapılmasını sağlamak amacıyla ilk defa Kırım Savaşı’ndan hemen sonra İstanbul’da genelevler açılmıştır.Yani ilk genelevlerin açılmasını 1855 sonrasına bağlayabiliriz.(Abdülmecid Dönemi)
1920 yılına kadar Beyoğlu, Galata, Üsküdar ve Kadıköy’de 175 genelev açılmış, ancak bunun yanında kayıtlı mekanların dışında fuhuş yapıldığı belirlenen özel ev, koltuk, kapatma evleri ve oteller kapatılmaya çalışılmış veya yıktırılmış, polisiye önlemler artırılmıştır.
Mütareke dönemine gelirsek İstanbul’a sığınan Rus mültecilerle,Balkanlar ve Anadolu’dan gelen göçmenlerin artırdığı fuhuş İtilaf Devletleri askerlerini frengiden kırıp geçirince bu devletlerin fevkalade siyasi temsilcileri fuhuşla mücadele çalışmalarına katılma gereği duymuşlar.
1921 yılı sonunda hükumet yetkililerinin, fevkalade siyasi temsilcilerin ve İstanbul’daki bütün büyükelçilerin girişimiyle Amerikalı Madam İlyasko ve Madam Elizabeth Hen Tenşinton’un başkanlığında “Men-i Fuhuş Cemiyeti” kurulmuştur.(Or*spuluğu Önleme Derneği-Vay be!)
Bu cemiyet, etkinliklerini özellikle Beyoğlu bölgesinde yoğunlaştıracak, genç kızları ve kadınları fuhuştan uzaklaştırmaya çalışacak, ihtiyaç ve yoksulluk nedeniyle fuhuşa yönelen kadınları kuracağı ıslahanelere sevk edecek ve fuhuşhaneleri kapatmaya çalışacaktır.
Bu arada Kadıköy gibi bazı semtlerde halkın yoğun tepkisine rağmen bu bölgedeki genelevlerin sayısı artırılmış, kapatılması veya başka yere taşınması şeklindeki ısrarlı istekleri, genelevlerin zührevi hastalıkların ve ahlaksızlığın yayılmasını engellediği, kapatılmaları durumunda genelev kadınlarının değişik mahallere dağılarak genel ahlâkı bozacakları gerekçesiyle kabul edilmemiş, yerlerinin değiştirilmesine bile olumlu bakılmamıştır. (Osmanlı genelev konusuna günümüz Türkiye’sinden çok daha liberal yaklaşıyormuş.Şaşırtıcı)
Sıhhıye Müdüriyet-i Umumiyyesi’nin (Sağlık Genel Müdürlüğü) 1919 yılında İstanbul’daki frengi mütehassıslarına hazırlattığı bir rapora göre fuhuşa yönelimin iki nedeni bulunuyormuş:
Birinci neden ekonomik sıkıntı, diğeri keyif, arzu veya alınan eğitim. Savaşlardan sonra yetim çocuklarıyla dul kalan kadınların kendilerini ve çocuklarını geçindirebilmeleri amacıyla namuslarını satmaları, fuhuşun önemli bir kısmını oluşturuyormuş o dönemler.(Tanıdık geldi)
Peki şehirlerinde genelev açılmasını kabul etmeyen Anadolu şehirlerinde nasıl yapılmış bu mücadele?İşte bu kısmı ilginç.Örneğimi Bolu livasından vereceğim.Anlatalım…
Genelev açılmasının mümkün olmadığı anlaşılınca fahişe kadınların tecrithaneye alınması kararlaştırılmış, ilk uygulama olarak 1914 yılı Ocak ayında Fatma ve Mübeşşire adlı iki fahişe, iaşeleri belediyeden karşılanmak üzere Eyüp oğlu İsmail’in evinde tecride alınmışlar.
Dolayısıyla kardeşimiz İsmail belki de tarihteki ilk maaşlı “p*zevenk yedd-i emin” olarak görevlendirilmiş diyebiliriz.Ancak bu yöntem de çözüm olamamış.
Bu önlemin kalıcı çözüm sağlayamayacağını düşünen İdare Meclisi, ahlâken ve geçimlerini sağlayabilme bakımından zor durumda olan bu tür kadınların din eğitimi alabilmeleri ve dokumacılık öğrenebilmeleri için bir ıslahevi açılmasına karar vermiş.
Islahhanede kaldıkları süre içerisinde bu kadınların nefislerini ıslah ettiklerine kanaat getirilirse, yasalara uygun olarak evlenmeleri de sağlanacak şekilde nizamnameler çıkarılmış.Anlatacaklarım şimdilik bu kadar.
Eğer Evlad-ı Osmanlı kardeşlerimiz de uygun görürse fuhuş konusunda Osmanlı devleti usüllerinin tatbik edilmesine şahsen ben razıyım.Genelevler konusunda gönül rahatlığıyla Osmanlı’ya dönebiliriz.Zira TR’den kat kat liberal bir anlayış varmış bu konuda.