AKP’den Ayrılıp Parti Kuranlar

“Demokrasi yönetimde türdeşliğin ortadan kalkmasıdır,” diyor Mannheim, “Her grubun kendi bakış açısını kendi geliştirme ve mevcut düzenin kamusal yorumlarına kendini teslim etmeme eğilimi vardır.” Bakış açısı sayısı kadar siyasi parti kurulması bir yerde doğal yani.

• “Grup” ifadesi de son derece önemli öte yandan. Siyasi partiler enteresan biçimde kişileştikçe oy/güç kazanıp kamulaşıyor, yaygınlaşıyor; karizmatik temsil özelliğini kaybettiklerinde ise küçülüp kişilerin toplandığı fikir kulüpleri mesabesine düşüyorlar. Akp Çözülüyor mu? (‘Bir Tez, Bir Antitez’)
• Eskiler hatırlar: Parti mi hizip mi? yahut Bu iş partiyle olur mu olmaz mı? meselelerini. Akif’in “Cemiyyete fırka dedik tefrika çıktı” dediği mevzu. “Bölücü parti” kavramı Cumhuriyet’ten eski yani.
• AK Parti’yle AK Parti’den çıkan partiler arasında enteresan bir güzergah farkı var. AK Parti “elitlerini” kaybederek çoğalıyor ve diğer partilerden bakış açısı ithal ediyor; mesela yeni AK Parti Atatürkçülüğü gibi, başlangıçtaki liberallik gibi. “Elitler?”
• AK Parti “elitlerinin” kurduğu 3 parti iflas etti. Bugün 4.’sü kuruldu. Bu partileri kuranlar büyük sükseyle hareket etmelerine rağmen önceki 3’ü örgütlenme başarısı gösteremedi çünkü toplumsal bir grubun bakış açısını yansıtmıyorlardı.
• AK Parti’den koparak kurulan 4. partinin kendi oluşturarak ilan ettiği ve topluma önerdiği, bu yolla iktidarı talep ettiği bakış açısı nedir? Şu ana kadar duyduklarımız kişi ahlakı hakkında bir polemikten ibaret görünüyor.

• “AK Partililer rezil adamlar, onun için kendi partimizi kurduk,”diyebilirsiniz elbette. Bunu otobüste tramvayda da duyuyoruz zaten. Fakat bu bir bakış açısı, daha doğrusu belli bir toplumsal grup veya grupların tasarımı olarak iş görebilecek kabiliyette bir ifade değil.
• Mesela göçmen/sığınmacı karşıtlığıyla parti kurulsa bu bir bakış açısı deneyi olabilir. Faşist, popülist, kültürelci, zamanla sınırlı yani geçici bir bakış açısı olur bu; ama Türkiye siyasetinden genel bir renk alınarak seçmen karşısına pekala çıkılabilir bununla.
• Ama biz 1) ahlaklı insanlarız 2) elit insanlarız diye seçmen karşısına çıkmak geçmişteki onlarca örnekte görüldüğü gibi bütün ürünü gazete manşeti olabilecek bir siyaset tarzına işaret ediyor.
• Bir de şu sorun var. Ecevit’in Yeni Türkiye Partisi’ni kuran kurmayları (İsmail Cem, Kemal Derviş ve Hüsamettin Özkan) Ecevit’ten neden ayrıldıklarını Mannheim’ın söz ettiği grup bakış açısı yönünden açıklamayı başaramadılar. Zira Ecevit hükümetinin zirvesindeki 3 kişiydi.