Yaratılış ve Evrim! (‘Kâinatın uçsuz bucaksız ufuklarında!’)

YARATILIŞ ve EVRİM (Flood) İnsan, kendi varlığı üzerinde düşünme ayrıcalığına sahip bir canlıdır. Varlığı var eden biri var mı, varlık nasıl var oldu, ben nasıl var oldum, hangi süreçlerden geçerek bu noktaya geldim, bütün bunlar ne zaman/nerede oldu, ölümden sonra ne var?

• Bu soruların bir kısmının cevabı FİZİKİ ÂLEME, bir kısmı ise FİZİK ÖTESİ ÂLEME aittir. Bu iki âleme dair söylenen sözler üç kaynaktan gelebilir: DİN, FELSEFE, BİLİM. DİN ve FELSEFE, her iki âlem hakkında da konuşmuştur. BİLİM ise, sadece fiziki âlem hakkında konuşabilir.
• DİN, FELSEFE, BİLİM… İNANÇ, DÜŞÜNCE, BİLGİ… Bunların birbirine rakip veya hasım olduğu yerde VİCDAN-AKIL-İRADE aktif değil pasiftir. Hayat ve din birbirinden kopmuştur. Dünya ve ahiret arasındaki köprü yıkılmıştır.
• İmanın yerini İMANCILIK, bilimin yerini BİLİMCİLİK, iradenin yerini KADERCİLİK, vicdanın yerini HİÇÇİLİK, anlam ve amacın yerini ANLAMSIZLIK VE AMAÇSIZLIK, merhametin yerini BENCİLLİK, ahlakın yerini ÇIKAR almıştır. Böyle bir dünya, cehennemin ta kendisidir.
• DİN-BİLİM ilişkisinde, birbirine aykırı iki anlayıştan söz edilebilir: 1)YAHUDİ-HIRİSTİYAN ANLAYIŞI: Bilginin, Âdem’i cennetten kovdurduğuna dayalı anlayış. 2)KUR’AN’A DAYALI İSLAMİ ANLAYIŞ: Meleklerin Âdem’e secde ile emredilmelerine neden olan şeyin Bilgi olduğu anlayış.

• Bu, İNDİRİLMİŞ İSLAM’da böyledir. Bir de UYDURULMUŞ İSLAM vardır. İlki Allah’ın öğrettiği dindir, ikincisi ‘Allah’a öğretilen’ dindir (49:16). Uydurulmuş İslam, İslamın karikatürüdür. Uydurulmuş dinin peygamber anlayışı Sevgili Rasul’ün karikatürü, akidesi de imanın karikatürüdür.

• Kur’an’da FİZİK ile METAFİZİK iç içedir. Kur’an, ilkine ŞAHADET ikincisine GAYB âlemi der. Hayatın iki yüzü olan dünya ve ahiret birbirinden ayrılmaz. Aynı şey AKIL ve NAKİL, HAYAT ve DİN, BİLGİ ve İMAN için de geçerlidir.
• Fakat Kur’an’dan kopuş, birbirinden koparılamaz olan bu çiftleri birbirinden koparmış, hatta hasım etmiştir. ‘Hayat kitabı Kur’an’dan kopuşun açığı, ‘ölüm kitabı mushaf’ ile kapatılmaya çalışılmıştır.
• Fiziği görmezden gelerek metafizik hakkında konuşmak, bir şeyin görülebilen ön yüzüne göz kapayarak görülemeyen arka yüzünü konuşmaktır. Bu, tıpkı dünyayı yok sayıp ahireti konuşmaya benzer. Dünya tarla ahiret hasat yeridir. Tarladan yüz çeviren hangi yüzle hasattan söz edecektir.

• Bir medeniyetin aklı şu üç varlık kategorisini hangi sıraya göre dizdiğine bakarak kimlik kazanır: Mâfevk-mâ- dûn-hemcins. Mâfevk, Allah’tır. Mâdûn, Dünya/madde/tabiattır. Hemcins, insandır.
• Yunan-Batı aklı, meşrebine göre, bir numaraya bazen insanı (hümanizm, rasyonalizm), bazen de tabiatı (natüralizm/materyalizm) koyar. İslam aklı varlığın merkezine Allah’ı koyar ve varlığı okurken O’nu hep ‘elde var bir’ olarak tutar. “Allahın adıyla oku” emrinin karşılığı budur.

SONUÇ OLARAK; “Varlıktan önce..” diye başlayacağınız her cümle, fizikle metafiziği ayıran duvara toslayacaktır. Evrenimizin veya varsa evrenlerin neden yaratıldığı sorusunun cevabı da, o duvarın hemen önündeki ‘gizemli’ boşlukta gözden kaybolmaktadır.

• Evrendoğum (kozmogoni) biliminin sınırları, belli bir yere varıp orada durur. Fiziğin bittiği noktadan öteye gitmesini beklemek de abestir. Ondan ötesi fizik-ötesidir. Fizik ötesi, Yaratıcıyı görmezden gelerek, O’na atıf yapılmadan konuşulacak bir alan değildir.
• Her şey “ol” emri ile başlamıştır. Evrenin bir başlangıcı vardır. Büyük Patlama (Big Bang) modeline dair kozmik deliller, bu gerçeği kesin olarak ortaya koymuştur. Başlangıcı olanın bir sonu da olur. Şu halde bu evren fanidir, baki olan evrenin tek Yaratıcısıdır.
• Tabiat yasaları veya sünnetullah… Biri bilim, diğeri din diline ait iki kavram. Bunu reddetmek veya farklı gerekçelerle karşı çıkmak, en büyük kanun dışılık, tehlikeli bir kanun tanımazlıktır. Bu, bir tür entelektüel veya dinsel eşkıyalıktır.

• Havva’yı erkeğin kaburga kemiğine mahkûm edenlerle, rivayet edebiyatını ağzına kadar kadın karşıtı hadislerle dolduranların algıları tek yumurta ikizidir. Her biri, sevgili Peygamberimize ayrı bir hakaret olan bu rivayetlerin en büyük mağduru, yine Sevgili Peygamberimizdir.
• Kur’an sadece Âdem’in değil, tüm insanlığın topraktan yaratıldığını söylemektedir. O halde topraktan yaratılma, çömlekçinin balçıktan çömlek yapmasını çağrıştıran bir şey değildir.
• Topraktan yaratılma insanın hem elementer kökenine hemde tüm besinlerin kaynağının toprak oluşuna atıftır. “Biz her canlıyı sudan var ettik” ayetini tüm canlı türleri tek tek sudan yaratıldı şeklinde anlamayanlar, ‘topraktan yaratılmayı’ nasıl mitolojinin anlattığı gibi anlarlar?
• Evrim konusunda yapılabilecek en büyük yanlış: Allahın yasası olan evrim/tekâmül ile ateist evrim teorisini aynı şey sanmak ve bu suizan üzerinden bir sünnetullah olan evrimi inkâr etmek. Ellerinde Kuran gibi mucize varken, Müslümanlar bu ahmakça riskin altına neden girsinler ki?
• Cabir’den Mecriti’ye, İbn Tufeyl’den İbn Haldun’a, İkbal’den Elmalılı M. H. Yazır’a, İsmail Hakkı İzmirli’den Muhammed Esed’e müslümanların tarihinde evrime atıf yapan ya da onu savunan birçok isim olmuştur. Fakat bu görüşün karşısına çıkan akım olmamıştır.
• İbn Sina ve daha başkalarının savunduğu “kendiliğinden türeme” (spontaneous generation) tezi de evrimle çelişik değildir. Bu tezde canlıların oluşum mekanizmasıyla evrimin mekanizması benzerlik arz eder. Özetle evrim karşıtlığı Kilise’den yapılmış bir ithalattır.
• Sözün özü: Evrimci yaratılış görüşü İslam’da yeni bir şey değildir. Fakat topyekûn evrim karşıtlığı yeni bir şeydir ve modern bidattir. Evrim karşıtlığı üzerinden ötekileştirme ve şeytanlaştırma yapanların, ilmî doğruluklarından önce ahlaki dürüstlükleri sorgulanmalıdır.
• Tezimiz açık: Âdem’in içinden seçildiği buyurulan türler, insandan bir önceki halka olan ‘homo türleri’dir. Kur’an’ın beşer dediği bunlardır. Meleklerin kan döküp fesat çıkardığını söyledikleri de bunlardır. Şu soruyu kimsenin sormamış olması, benim gibi sizi de şaşırtmadı mı:
• Kur’an’da “üflenen ruh” kavramı defalarca insan için kullanılmıştır da neden hayvan için kullanılmamıştır? Şu halde üflenen ruh ile insan canlanmamıştır. Canlı olan insan artı bir şeylere sahip olmuştur. İşte o şeyler, BİLİNÇ ve SORUMLULUĞU içinde taşıyan AKIL-İRADE-VİCDAN’dır.
• Fakat beşerlik ruh üflendikten sonra sıyrılıp atılmamıştır, alt beyinle beraber bizimle taşınmaktadır. Yani her insan beşer+insandır. Peygamberlerle sıradan insan arasında beşerlik yönünden fark yoktur. “De ki: Ben de sizin gibi bir beşerim” ayetinin söylediği de budur.
• Aslında dindarlık da ikiye ayrılır: ALT BEYİN DİNDARLIĞI ve ÜST BEYİN DİNDARLIĞI… Alt beyin dindarlığında iman, sahibine her kötülüğü işletir. Kişinin dindarlığı arttıkça, sapması da artar. Duygusaldır, sömürüye davet çıkarır. Fırsatını buldu mu kendisi de sömürür. (2:93)
• ALT BEYİN DİNDARLIĞI, hissiyata dayanır; ÜST BEYİN DİNDARLIĞI rasyoneldir, ilmiyyata dayanır. İlki ya süpürüp atar ya süpürüp alır, ikincisi ayıklar/seçer. İlki Allah’la aldatanların ve aldananların, ikincisi Allah’a karşı sorumluluk bilinciyle davrananların dindarlığıdır.
• Allah, türünün tüm diğer örnekleri gibi Âdem’i de ‘nutfe’den yani ‘spermadan’ yaratmıştır. Bunu hem tabiatın ayeti, hem Kur’an’ın ayeti (76:2) söylemektedir. Eğer ortada bir sperm varsa, o spermi üreten bir erkek de vardır. Ona biyolojide ‘ata’ deniliyor.
• Her sperma insana dönüşmek için rahme ihtiyaç duyar. İlerde âdem olacak olan sperma da bir rahimde büyümüştür. Ona da ‘ana’ deniliyor. Âdemin topraktan yaratıldığını söyleyen tek ayet, bütün bir insanlığın topraktan yaratıldığını söyleyen ayetlerin ışığında anlaşılmak zorundadır.
• Bizler insanın hangi süreçlerden geçerek dünyaya geldiğini biliyoruz. Kur’an buna “topraktan yaratılma” derken, çömlekçinin çömlek yapması gibi bir yaratılışı kastetmemektedir.
• Modern bir bidat ve yanılgı da, evrim teorisine inanmanın insanı ‘ateist’ yapacağı hurafesidir. Bu şehir efsanesini çıkaranlar, bu yüzden kaç kişiyi dinden imandan soğutmuşlardır, Allah bilir.
• 150 yıldan beri böylesine didik didik edilmiş başka bir teori var mıdır, bilmiyorum. Her teori gibi evrim teorisinin de isabetli ve isabetsiz yanları, artıları ve eksileri vardır. Başta olgunlaşmamış bir teoridir. Her yeni gelişme bu teoriyi hem değiştirmekte hem geliştirmektedir.
• Evrim teorisine yaklaşılırken, Hıristiyanlık ile İslam, Kitab-ı Mukaddes ile Kur’an birbirine karıştırılmaktadır. Ne İslam Hıristiyanlıktır, ne de Kur’an Kitab-ı Mukaddes’tir. Bu durum bir başka yanlışı daha doğurmuştur:

• Kur’an’a göre mutlak, aşkın, kutsal, sonsuz, ölümsüz olan tek varlık Allah’tır. Allah insan idraki tarafından kuşatılamaz. Evren ise bunun tersine mutlak, aşkın, kutsal, sonsuz, ölümsüz olmayandır. Bu açıdan varlık “Yaratan” ve “yaratılan” diye ikiye ayrılır.
• Bunlardan birini inkâr eden diğerini de inkâr etmiş olur. Bu yüzden “Maddi evren dışında hiçbir şey yok” demek Allah’ı inkârsa, “Allah’tan başka hiçbir şey yok” (lâ mevcûde illallah) demek de Allah’ın tüm sıfatlarının tecellisini inkârdır.
• Evren tabiatın Kur’anı’dır. Yerin ve göğün yaratılışı, tıpkı Kur’an’ın ayetleri gibi birer ayettir. “Oku” emri verildiğinde vahiy kitabından henüz bir şey inmemişti, fakat kâinat kitabı açıktı ve okunmayı bekliyordu.

Son sözü Kur’an söylesin: “Vakti geldikçe insana, kâinatın uçsuz bucaksız ufuklarında (âfâk) ve bizzat kendi iç dünyalarında (enfus) ayetlerimizi göstereceğiz. Ta ki O’nun mutlak hakikat olduğu herkes için ortaya çıksın.” (41:53)

Kaynak; Twitter, Mustafa İslamoğlu@mustafaislamogl