Değişim Psikolojisi (‘Geçmiş, Günümüz ve Gelecek’)

İçinde yaşadığımız zamanın olaylarını salt siyasi ya dini meselelerle açıklamak gerçekten yanlış… nedenlerini Harvey bize çok önceden anlatmış… başka kaynaklardan alıntılarla elbette… mini bir flood başlatıyorum bakalım 🙂

• Hewison “Geçmişi muhafaza etme güdüsü, insanın kendi benliğini muhafaza etme güdüsünün bir parçasıdır.” diyor Ona göre “Geçmişte nerede olmuş olduğumuzu bilmeksizin gelecekte nereye gidiyor olduğumuzu anlamak güçtür.”
• Geçmişle şimdiki zaman arasındaki süreklilik, rastlantılara dayalı bir kargaşanın içinden bir devamlılık duygusu yaratılmasını sağlar, değişim kaçınılmaz olduğundan, istikrarlı bir yapılaşmış anlam sistemi hem yenilikle hem de çürümeyle başa çıkmamızı sağlar.
• “Nostalji güdüsü, krize uyum sağlamanın önemli bir aracıdır, toplumsal yumuşatıcı rolü görür ve güvenin zayıfladığı ya da tehdit altına girdiği bir durumda ulusal kimliği güçlendirir.”
• “İnsanların kimlikle, kişisel ve kolektif köklerle 1970’li (İngiltere için) yıllardan beri çok daha fazla ilgilenmesinin nedeni işgücü piyasalarında, teknolojik bileşimlerde, kredi sistemlerinde ve benzeri alanlarda ortaya çıkan belirsizliğe dayalı güvensizliğin yaygınlığıdır.”
• Hewison tarihsel miras sanayi ile postmodernizm arasında bir bağıntı görür “ Her ikisi de şimdiki hayatlarımızla geçmişimiz arasına giren sığ bir ekran yaratır.” (tarihsel miras sanayinin anlamı tarihin ticari olarak kullanılması, dizi-film-müzelerin artışı vb.)
• “Tarihi derinlemesine kavrayamayız, bunun yerine sunulan, tarihin bugün yeniden yaratılmasıdır, eleştirel söylemden ziyade, kostümler içinde sunulan bir tiyatroda tarihin canlandırılmasıdır.”
• Son olarak Harvey modern toplumun paranoya’ya, postmodern toplumun ise şizofreni’ye yatkın olduğunu söylüyor, modern olmadan postmodern olmaya çalışan toplumumuz için durum gerçekten vahim aslında, teknolojik gelişim insani gelişimin çok önünde olunca ortaya çok sorun çıkıyor.

Yazar; Muhammet Kaçmaz @mkacmaz79