Cehennemden geçiyorsan yürümeye devam edeceksin!

Tek çözüm #Bilim arkadaşlar, işimize bakalım, dünya insanı olun, başka kurtuluş yok.

• Sanıldığı gibi dünyadan kopuk bir Polyannalık değil kurtuluş bilimde demek. Bize, hayatımıza anlam katacak bir meşgale lazım.
• “İşimize bakalım” demek, kafanı kuma göm, büyüklerine karşı gelme demek değil. İyi yaptığımız, anlamlı ve faydalı bir işe odaklanalım demek.
• Özellikle umutsuz zamanlarda bu çok daha fazla önem taşır. Kaçış değil bakın, bilakis hayatla yüzyüze mücadeledir bu.
• İşler umduğumuz gibi gitmeyince telaşlanmak, felaketi sürekli kafada taşıyıp çaresizlik hissetmek bizi teslimiyete götürür.
• Mesela, oylarımız göz göre göre, utanmazca, kanunsuzca çalındı. Ne yapabiliriz şu anda? Sürekli çaresizliği hatırlamakla ne değişir?
• Onun yerine, hayatımıza anlam katan her neyse onu yapalım. Yoksa öyle bir şey, bulalım.
• Umut hoca ve birçok başkası için bu anlam, insanlığın bilgi haznesini geliştirmek ve bu bilgiyi paylaşmakta yatıyor.
• Bir başkası siyasi örgütlemede bulur bu anlamı. Diğeri keman çalmakta. Bir diğeri çocuğunu en iyi şekilde yetiştirmekte.
• “Buradan kaçacağım, çocuklarım için başka bir hayat kuracağım” da diyebilirsiniz. Bu da bir anlam katar hayata.
• “Yaşamak için bir ‘neden’i olan, her türlü ‘nasıl’a katlanır” diye yazar Viktor Frankl, “İnsanın Anlam Arayışı”nda.
• Auschwitz’den sadece ve sadece hayatına bir anlam katarak sağ çıkabilmiş bir adamın lafını dinlemek lazım bence.
• (şansın rolü büyük tabii, ama hayatına bir anlam katmayanların kamplarda nasıl solup gittiğini de anlatır Frankl)
• Bugüne odaklanmayın, yarını düşünün, yarın için ne yapacağınızı planlayın. O zaman çaresizlik duygusundan kurtulur, güç kazanırsınız.
• Yanan bir evin içindeyseniz, dışarı çıkacak bir kapı ararsınız. “Yanıyorum bitiyorum” demezsiniz.
• İşte hayatınıza yükleyeceğiniz anlam o çıkış kapısıdır.
• Bu cühela ortaçağ kafası bitecek. Kendini tüketecek bir şekilde, sürdürülebilir bir kalitesi yok. Sonrasında ne yapacağınızı hayal edin.
• Frankl, yazdığı kitabı yayınlatacağını düşünerek, ve karısına kavuşacağını hayal ederek bulmuş dayanma gücünü.
• Şahsen benim hayalim, üniversiteler düzeltilirken bir taş üstüne taş koymak, ve eleştirel düşüncenin yayılmasına katkı yapmak.
• Herkesin kendi hayali olabilir. Büyük olmasa da olur. Çocuğunuzun büyüyüp güzel bir hayat kuracağını hayal etmek de size güç verir.
• Cehennemden geçiyorsan yürümeye devam edeceksin!.
• Dünya standartlarına göre kendini yetiştirmek, ve başkalarının da yapması için onlara destek vermek de hayata anlam katar.
• O yüzden yurtdışında yaşarken de anlamlı işler yapabilirsiniz. Nitelikli bilgiyi aktarmak gibi, zeki gençlere fırsatlar bulmak gibi.
• Son olarak, şurada belli bir idrak, yetenek ve bilgi seviyesinde bir avuç adamız. Birbirimize saldırmak için fırsat aramayalım.
• Tamam çok zekiyiz ve kusur bulmak çok zevkli, ama bir lafa kızınca biraz durup “acaba söylediğini iyiye yorabilir miyiz?” diye düşünmeliyiz.
• Bir de “binlerce kişi KHKlarla üniversiteden atılmışken ne bilimi?” diye itirazlar gelmiş Umut hocaya.
• Ben KHK ile atılmadım, ama önceki yıllarda Türk üniversitelerinin rezil ortamındaki haksızlıklardan payımı aldım.
• Sizi işten atabilirler, başka yerde işe girmenizi engelleyebilirler, herkes size yüz çevirebilir. Ama yapamayacakları bir şey var.
• Sizin birikiminizi, bilginizi, doktoranızı, bilimci kişiliğinizi ne yapsalar elinizden alamazlar. Zindana da girseniz siz “hoca”sınız.
• Siz izin vermezseniz, kimse sizin değerinizi düşüremez. Hakaret edebilirler, ama siz kendinizi bilirseniz güler geçersiniz.
• O yüzden “akademisyen kıyımı varken ne bilimi” demek kıyas-ı batıldır. Çünkü bilimsel düşünce bir ofise bağlı değildir.
• Bu söylediklerimin örneklerini zaten her gün görüyoruz. Mağdur akademisyenler yazmaya, öğretmeye devam ediyorlar. Yani işlerine bakıyorlar.
• İleride bu insanlar alınları ak bir şekilde tarihe geçecekler. Çünkü bir amaç, bir ideal için çalışıyorlar, başlarına ne gelirse gelsin.